- tępiciel
- tępiciel {{/stl_13}}{{stl_8}}rz. mos V, lm M. -e, D. -i, rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'człowiek, który coś lub kogoś tępi, niszczy, zwalcza': {{/stl_7}}{{stl_10}}Był zaciekłym tępicielem zła. {{/stl_10}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
tępiciel
Look at other dictionaries:
tępiciel — m I, DB. a; lm M. e, DB. i rzad. «ten, kto tępi, niszczy, zwalcza coś» … Słownik języka polskiego
ichneumon — m IV, DB. a, Ms. ichneumonnie; lm M. y 1. zool. «Herpestes ichneumon, ssak drapieżny z rodziny łasz, o ciele wydłużonym, nogach krótkich z silnymi, niewysuwalnymi pazurami, żyjący w północnej Afryce i Azji Mniejszej; bywa hodowany jako tępiciel… … Słownik języka polskiego
